Jesień i zima to okres, kiedy Cymbidia trafiają do sklepów. Chcąc spełnić marzenie o posiadaniu Cymbidium, trzeba przygotować się na spory wydatek, rzędu nawet 100 zł. Niemniej rośliny są warte takiej ceny. Hybrydy osiągają zwykle większe rozmiary, więc należy wziąć to pod uwagę, jeśli dysponuje się ograniczoną ilością miejsca. Natomiast gatunki botaniczne mają przeważnie kompaktowy pokrój, są więc godne polecenia, również ze względu na bardzo ciekawe i zróżnicowane kwiaty. Przyjrzyjmy się zatem warunkom, jakie należy zapewnić typowemu przedstawicielowi rodzaju Cymbidium.
Temperatura: Cymbidia w naturze występują u podnóża Himalajów oraz w innych częściach Azji. Lato jest tam upalne, jednak zimą następuje znaczny spadek temperatury. Ma to zasadniczy wpływ na ich wymagania temperaturowe. Od kwietnia do października włącznie (w sprzyjających warunkach listopada) Cymbidia muszą bezwzględnie przebywać na zewnątrz-w ogrodzie, na balkonie czy tarasie. Natomiast po wniesieniu do pomieszczenia zapewniamy im temperaturę rzędu 8-14 stopni, np. w nieogrzewanym pokoju. Jest to konieczne do uzyskania kwitnienia i zachowania roślin w zdrowiu.
Światło: Przedstawiciele rodzaju Cymbidium mają duże wymagania co do światła. Na zewnątrz ustawiamy je w miejscu bardzo jasnym, lecz osłoniętym od palących promieni słońca (od godziny 11 do 15). Odpowiednie natężenie światła jest kluczowe w procesie zawiązywania kwiatostanów! Jeśli jest ono prawidłowe, liście mają jasnozielony kolor. Po wniesieniu do pomieszczenia zapewniamy tak dużo światła, ile się da.
Podlewanie i nawożenie: Cymbidia w okresie wzrostu potrzebują dużo wody. Nie pozwalamy wtedy, aby podłoże całkowicie wyschło. Zapewni to odpowiedni rozwój nowych pseudobulw. Kiedy dojrzeją, ilość wody stopniowo zmniejszamy-wpływa to korzystnie na zawiązywanie kwiatostanów. Kiedy się ukażą, podlewanie zwiększamy aż do końca okresu kwitnienia. Potem trzymamy rośliny praktycznie sucho przy obniżonej temperaturze (8-14 stopni). Wiosną podlewanie stopniowo wznawiamy.
Cymbidia to rośliny żarłoczne, trzeba więc zapewnić im odpowiednio dużo nawozu. W okresie wzrostu połowę dawki nawozu mineralnego lub pełną organicznego przy każdym podlewaniu. Poza okresem wzrostu nie nawozimy wcale.
Podłoże: Cymbidia to storczyki naziemne, czasami litofity (naskalne). Nie oznacza to jednak, że będą dobrze rosnąć w ziemi ogrodowej. Można użyć specjalnej mieszanki dla storczyków naziemnych, jednak Cymbidia świetnie sobie radzą w podłożu dla epifitów. Przesadzanie wykonujemy dopiero wtedy, kiedy roślina praktycznie "wychodzi" ze starej doniczki (zwykle co 2-3 lata). W zbyt obszernych pojemnikach Cymbidia nie kwitną!
Szkodniki i choroby: Cymbidia są narażone na atak tych samych szkodników i chorób co inne storczyki. Po zauważeniu zmian na liściach czy objawów żerowania należy zastosować odpowiedni preparat.
Pędy kwiatostanowe Cymbidiów wyrastają albo z kąta liściowego dojrzałej pseudobulwy, albo u jej podstawy. W tym drugim przypadku odróżnienie od nowego przyrostu może być do pewnego momentu trudne. Często ponowne doprowadzenie do kwitnienia nastręcza trudności. Należy wtedy przeanalizować warunki, jakie zostały zapewnione roślinie i odpowiednio je zmodyfikować. Najważniejsze czynniki to: światło, temperatura i woda+nawożenie. Jeżeli nie jesteśmy w stanie zapewnić Cymbidiom chłodnego i jasnego miejsca zimowego spoczynku, lepiej jest zrezygnować z zakupu-roślina będzie prawidłowo przyrastać, jednak nigdy nie zakwitnie.
Na zdjęciach poniżej najpiękniejszy według mnie gatunek-Cymbidium erythrostylum. Jest w mojej kolekcji już niemal 5 lat. Tym razem stanęło na wysokości zadania, wytwarzając aż trzy kwiatostany. Na pozostałych zdjęciach nieoznaczona hybryda, również atrakcyjna.
